Stanisław Grabowski
Kalendarium Niepodległości (13)
1 lipca 1918
Etat Polskiej Siły Zbrojnej, opracowany przez Inspektorat Wyszkolenia przy wodzu naczelnym wojsk polskich, przewidywał cztery pułki piechoty, czyli 458 oficerów, 1927 podoficerów i 13 453 szeregowców. Nadal jednak w zakresie stanów osobowych utrzymywał się wielki niedobór. Jego częściowe przezwyciężenie zaczęło następować dopiero wówczas, gdy rozpoczął się powrót legionistów z obozów niemieckich do czynnej służby. Proces zwalniania z obozów, zapoczątkowany już w 1917 roku, przebiegał jednak w wolnym tempie. Zadecydowała o tym w niemałym stopniu opinia o Polskiej Sile Zbrojnej jako o formacji opowiadającej się po stronie Niemiec. Opinia ta nie była w istocie sprawiedliwa. Żołnierze służąc w tej formacji powodowali się głównie dążeniem do wytrwania z bronią w ręku bez względu na taką ocenę. Służba pełniona w trudnych warunkach psychicznych oraz ideowych wymagała tym większego poświęcenia i samozaparcia. (Mieczysław Wrzosek)
________________________
Przyjazd do Warszawy z Rosji około 20 tysięcy osób wywołał znaczne pogorszenie się sprawy żywnościowej. Spekulanci, licząc na większy popyt na produkty, wciąż podnoszą ceny […] Spekulacja rzuciła się nawet, jak wiemy na chleb kartkowy, który w znacznej części, zamiast bezpośrednio do rąk spożywców, dostaje się do rąk spekulantów. Dalszy masowy przyjazd uchodźców z Rosji do Warszawy (oczekiwany jest powrót około 200 tysięcy osób) może mieć dla ludności następstwa ciężkie. Wobec tego, o ile wiemy, w łonie władz miejskich powstał projekt, aby w obronie zagrożonych interesów gminy miejskiej wyjednać ograniczenia powrotu mas uchodźców do Warszawy. (z „Kuriera Warszawskiego”)
________________________
Gen. Józef Haller (nominowany na generała 17 IV 1918) zatwierdził instrukcję umowną dotyczącą formowania oddziałów polskich w Murmańsku przez gen. Fredericka Poole’a, dowódcę wojsk angielskich na północy.